می دونی . 24

هیچ چیز به اندازه کوه شبیه پدر نیست.

مهربان باش و لبخند بزن، تو نمی دانی به آدم ها چه می گذرد شاید لبخندت برایشان مانند گنجی با ارزش باشد و آنها بسیار به آن لبخند محتاج باشند.

سعی کن آنقدر کامل باشی که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران گرفتن خود از آنان باشد.

دیشب که نمی دانستم برای کدامیک از درد هایم گریه کنم کلی خندیدم.

گاهی اوقات مردم نمی خواهند حقیقت را بشنوند زیرا که نمی خواهند اوها مشان نابود شود.

ساعت چهار صبح است، من شام می خورم ، پدرم صبحانه، عجب فاصله ایست میان دو نسل…!

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *